อย่ามีเวลาให้กับคนนับร้อยในโซเชียล
แต่ไม่มีเวลาให้กับคนที่รักเพียงคนเดียว
ในยุคที่หลายคน หลุดไปกับโลกโซเชียล
สามารถมีปฏิสัมพันธ์กับคนนับร้อยๆ ได้
แต่บางครั้ง คนที่นั่งข้างๆ กลับรู้เหงาและเดียวดาย
และในบางครั้งหลายคนก็เข้าใจผิดเรื่องการให้เวลา
การให้เวลากับคนรัก
ไม่ใช่เพียงการนั่งดูทีวีอยู่ห้องเดียวกัน แล้วไม่ได้พูดอะไรกัน
หรือไปกินข้าวด้วยกัน แต่แทบไม่ได้พูอะไรกัน ต่างคนต่างเล่นมือถือ
แบบนี้ไม่เรียกว่าให้เวลานะครับ
แบบนี้เรียกว่า “การได้อยู่ที่เดียวกัน”
การให้เวลากับคนรัก คือ การได้ใช้เวลาร่วมกันอย่างมีคุณค่า
โดยที่ให้ความสนใจไปที่คนรักอย่างจริงใจ
และช่วงเวลาที่มีคุณค่านี้
จะทำให้กิดความรู้สึกดีๆ ซึ่งกันและกัน
สามีภรรยาหลายคู่อาจเข้าใจว่า กำลังใช้เวลาร่วมกัน
แต่ความจริง เค้าสองคนอาจเพียงแค่อยู่ที่เดียวกันเท่านั้น
หากสามีกำลังเล่นมือถือ แต่ภรรยาพูดคุยด้วย
แบบนี้สามีไม่ได้เวลาอย่างมีคุณค่ากับเธอ
การที่คนรักใช้เวลาทำกิจกรรมร่วมกัน
เป้าหมายจะไม่ได้อยู่ที่กิจกรรม
แต่อยู่ที่การได้สื่อความรักผ่านกิจกรรมนั้นๆ
หรือในช่วงเวลานั้นๆ ด้วยกัน
ยกตัวอย่าง พ่อนั่งเล่นลูกบอลกับลูกสองขวบ
ความสนใจของพ่อ ไม่ได้อยู่ที่ลูกบอล แต่อยู่ที่ลูก
แต่ถ้าพ่อกลิ้งบอลไปด้วย คุยมือถือไปด้วย
แบบนี้ความสนใจพ่อไม่ได้อยู่ที่ลูก
แต่อยู่ที่คนที่คุยด้วยในมือถือ
การที่พ่อเล่นบอลกับลูก
คุณค่าอยู่ที่การใช้เวลาร่วมกัน
ไม่ใช่เพราะอยากเล่นลูกบอล
หรือถ้าสามีกับภรรยาไปตีแบตด้วยกัน
เพื่อให้เวลากัน สร้างเวลาที่มีคุณค่าร่วมกัน
เป้าหมายไม่ได้อยู่ที่การเล่น
แต่เป้าหมายอยู่ที่สองคนกำลังใช้เวลาที่มีคุณค่าร่วมกัน
เวลาที่มีคุณค่าจะทำให้เกิดอารมณ์ความรู้สึกร่วมกัน
รู้สึกห่วงใยกัน ใส่ใจซึ่งกันและกัน
ชอบที่จะอยู่ด้วยกัน ได้เติมความรักให้กันในช่วงเวลานั้นๆ
แบบนี้ถึงเรียกว่า การให้เวลากับคนที่รัก ครับ
