“การยอมรับว่าเราก็มีส่วนที่ทำให้เกิดปัญหาความสัมพันธ์ คือความกล้าหาญอย่างหนึ่ง”
การแก้ไขปัญหาความสัมพันธ์ มันจะง่ายขึ้นมากถ้าหากใครคนหนึ่ง หรือทั้งคู่ ยอมรับว่าตัวเองก็มีส่วนในปัญหาความสัมพันธ์
คุณอาจคิดว่าคุณไม่ใช่ต้นเหตุของปัญหา แต่คุณก็มีส่วนที่ทำให้ปัญหาบานปลาย มาถึงจุดที่รู้สึกว่า ฉันเองรู้สึกไม่มีความสุขกับความสัมพันธ์นี้
ปัญหาความสัมพันธ์ ไม่ใช่เกิดจากแค่ “การกระทำ” แต่เกิดจากการ “โต้ตอบการกระทำ” ในแต่ละครั้งด้วย
การกระทำเหมือนกัน แต่โต้ตอบต่างกัน ก็ย่อมได้ผลลัพธ์ที่ต่างกัน
และปัญหาความสัมพันธ์มักเกิดจากการสะสมเรื่องเล็กๆ น้อยๆ จนสะสมเป็นปัญหาใหญ่ และบานปลาย จากการโต้ตอบที่ไม่ช่วยให้เกิดความเข้าใจ และการร่วมมือกัน
ความสัมพันธ์ เป้าหมายไม่ใช่การหาว่าใครทำถูกต้องกว่าใคร แต่เป้าหมายควรจะเป็นว่าทำอย่างไร เราถึงอยู่กันแบบมีความสุข เกิดเป็นความรักที่ดี ที่ทุกคนปรารถนา
แต่หลายคน กลับเลือกที่จะเป็นฝ่ายถูกก่อนที่จะมีความสุข
คาดหวังว่า ฉันทำสิ่งที่ถูกอยู่ คุณต้องเข้าใจ คุณดูแลความรู้สึกเองนะ
เธอทำผิด เธอสมควรโดนด่า และไปแก้ไขเสียนะ เธอต้องพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นนะ
ทำแบบนี้คำว่า “คู่ชีวิต” ก็ไม่มีความหมายและไม่จำเป็นอะไร และแบบนี้ ก็ไม่เกิดความรัก ที่ปรารถนา
ความรัก คือ ความต้องการด้านอารมณ์พื้นฐานของมนุษย์ เพื่อความรัก ทำให้เราขึ้นเขาลงห้วย เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเล เผชิญกับความยากลำบากนับไม่ถ้วนได้
แต่หากไร้ความรัก เพียงเนินเขาเล็กๆ ก็ดูสูงชันเกินไป หรือเพียงแค่ลืมตาตื่นขึ้นมา ก็ยังไม่อยากจะตื่นเลย
ฉะนั้น ถ้าคุณต้องการเห็นคุณค่าของรักที่ดี ที่สามารถมอบความสุขพื้นฐานและพลังใจอันมหัศจรรย์ของมนุษย์นี้
คุณต้องเลิกโทษว่าเพราะใคร คุณเริ่มก่อนได้เลยครับ ถึงแม้ว่ามันอาจจะดูยากสำหรับคุณ
แต่คนที่กล้าหาญกับเรื่องนี้ จะได้ผลตอบแทนที่คุ้มค่าจนเรื่องความกล้าหาญแค่นี้เป็นเรื่องเล็กไปเลยครับ
เป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่ต้องการจะพัฒนาความสัมพันธ์ให้ดีขึ้นนะครับ